Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Battle for the Referendum Greek version

Note: We are publishing below the Greek language version of the diary of Savas Michael-Matsas covering the week leading up to the historic Referendum of the NO (OXI) in Greece of July 5.  We had previously published the English version of the diary in 4 segments. See The Battle for the Referendum in Greece: Days 1 and 2, Days 3 and 4, Day 5 and Final Day. 

Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

του  Σάββα Μιχαήλ-Μάτσα

Μέρα 1^η

Δευτέρα, 29 Ιουνίου 2015

Περισσότεροι από 200.000 λαού συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων, σε ένα τεράστιο μαζικό συλλαλητήριο υποστηρίζοντας την ψήφο στο «ΟΧΙ» στο προσεχές Δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου. Η ψήφος στο «ΟΧΙ» θα απορρίψει το τελεσίγραφο της ΕΕ, του ΕΚΤ και του ΔΝΤ για την Ελλάδα, να δεχτεί ένα νέο γύρο μέτρων κοινωνικού κανιβαλισμού ή να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη (το περίφημο «Grexit») και κατόπιν από την ΕΕ. Το μέγεθος και το πνεύμα του συλλαλητηρίου υπενθύμιζε τις ημέρες των ιστορικών λαϊκών κινητοποιήσεων στα χρόνια 2010-12, όταν η τρόικα των ΕΕ / ΕΚΤ / ΔΝΤ με τις πρόθυμες δουλοπρεπείς ελληνικές αστικές κυβερνήσεις, επέβαλε για πρώτη φορά τα περίφημα προγράμματα «διάσωσης» συνδεδεμένα με τα «μνημόνια» δρακόντειων μέτρων «λιτότητας», για να σώσουν τις τράπεζές τους, καταδικάζοντας σε πείνα τον λαό της υπό πτώχευση Ελλάδας.

Τα τελευταία πέντε χρόνια της κοινωνικής πόλωσης και της ριζοσπαστικοποίησης παρήγαγαν μια τεράστια στροφή προς τα αριστερά, η οποία τελικά οδήγησε στην εκλογική νίκη του αριστερού ρεφορμιστικού ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου 2015, με την προσδοκία ότι φέρει τέλος στη «λιτότητα». Πέντε μήνες άκαρπων «διαπραγματεύσεων» του φιλοευρωπαϊκού ΣΥΡΙΖΑ με την εχθρική τρόικα της ΕΕ / ΕΚΤ / ΔΝΤ τελικά κατέρρευσαν.  Στις 22 Ιουνίου, μια απελπισμένη κυβέρνηση Τσίπρα, υπό τον εκβιασμό των συνθηκών οικονομικής ασφυξίας που επιβλήθηκαν από την ΕΚΤ, έφτασε στο σημείο της πλήρους συνθηκολόγησης, της αποδοχής ενός νέου προγράμματος λιτότητας, ακόμα χειρότερο από το τα προηγούμενα που οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της δεξιάς Νέας Δημοκρατίας είχαν επιβάλλει την περίοδο 2010-2014. Αλλά την τελευταία στιγμή, στις 24 Ιουνίου, το ΔΝΤ εισήγαγε πιο βάρβαρα μέτρα. Ήδη, τα σημάδια της συνθηκολόγησης του ΣΥΡΙΖΑ είχαν παράγει μια τεράστια λαϊκή δυσαρέσκεια στην Ελλάδα και μια πραγματική εξέγερση στις τάξεις του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, στις 26 Ιουνίου, ο Τσίπρας αντιμετώπισε το δίλημμα είτε να αυτοκτονήσει πολιτικά ο ίδιος και η κυβέρνησή του ή να κάνει μια νέα στροφή. Έτσι, ανακοίνωσε ότι το τελεσίγραφο της τρόικας θα τεθεί σε δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο ίδιος ο ελληνικός λαός με ένα «ΝΑΙ» ή με ένα «ΟΧΙ».

Αυτή η στροφή παρήγαγε υστερία σε όλα τα κέντρα του παγκόσμιου κεφαλαίου, στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον πρώτα απ’ όλα. Οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών οργάνων εξέφρασαν την οργή τους απαιτώντας ένα «ΝΑΙ» από τους Έλληνες ψηφοφόρους και αλλαγή της κυβέρνησης. Οι συνεργάτες της τρόικας στην Ελλάδα, τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης (συμπεριλαμβανομένων των Ναζί της «Χρυσής Αυγής») οργάνωσαν μια αντεπαναστατική αντι-κομμουνιστική κινητοποίηση της μεσαίας τάξης που ονομάστηκε «Μένουμε Ευρώπη», η οποία αναβίωνε μνήμες της Χιλής του Αλιέντε του 1973.

Επαίσχυντα, το σταλινικό Κομμουνιστικό Κόμμα μποϊκόταρε την εκστρατεία για ψήφο στο «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα, υποστηρίζοντας ότι ένα «ΟΧΙ» στη σαφή και άμεση ερώτηση «Αποδέχεστε τους όρους της ΕΕ / ΕΚΤ / ΔΝΤ, ναι ή όχι;» σημαίνει έμμεσα «ΝΑΙ» στο σχέδιο λιτότητας της κυβέρνησης. Προτρέποντας τους οπαδούς του να ρίξουν στην κάλπη ένα ψηφοδέλτιο με το όνομα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ) και τα συνθήματα του, αντί της επίσημης ψηφοφορίας, (φυσικά και νομικά αυτό δε μετράει και θεωρείται άκυρη ψήφος) οι σταλινικοί προωθούν μια «αποχή» υπέρ των καπιταλιστικών κόμματων και του συστήματος.

Το EEK, αν και επικρίνει τις πολιτικές της ταξικής συνεργασίας και της προσαρμογής στην ΕΕ του ΣΥΡΙΖΑ και ολόκληρης της λογικής των ψεύτικων «διαπραγματεύσεων», μπήκε ενεργά στην εκστρατεία για το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, προωθώντας  επίσης ένα μεταβατικό πρόγραμμα διαγραφής του χρέους, εθνικοποίησης των τραπεζών κάτω από εργατικό έλεγχο, αναδιάρθρωσης της οικονομίας σε νέες σοσιαλιστικές βάσεις, ρήξη από την ιμπεριαλιστική ΕΕ και τη σοσιαλιστική ενοποίηση της Ευρώπης.

Συμμετείχαμε σήμερα με το δικό μας πανό σε αυτή την τεράστια διαδήλωση στο Σύνταγμα, και διοργανώνουμε το δικό μας συλλαλητήριο μπροστά από το παλιό Πανεπιστήμιο, στο κέντρο της Αθήνας, την επόμενη Τετάρτη 1^η Ιουλίου, το πρώτο μία ημέρα μετά τη μη καταβολή των 1.500.000.000 ευρώ στο ΔΝΤ. Άλλες δημόσιες συγκεντρώσεις του EEK θα πραγματοποιηθούν σε πόλεις σε όλη την Ελλάδα τις επόμενες μέρες. Ο γραμματέας του EEK, Σάββας Μιχαήλ-Μάτσας έδωσε σήμερα συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Εθνικού Ραδιοφωνικού Σταθμού ΕΡΑ, παρουσιάζοντας τη θέση και την ανάλυση του τροτσκιστικού κόμματος, επικρίνοντας επίσης την προσπάθεια από την κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει το δημοψήφισμα ως ένα εισιτήριο για μια αδύνατη επαναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ. Η απογευματινή φιλο-ΣΥΡΙΖΑ καθημερινή «Εφημερίδα των Συντακτών»,  δημοσίευσε το ψήφισμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΕΚ για το δημοψήφισμα.

Ένα νέο κεφάλαιο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ξέσπασε το 2007-2008 έχει ανοίξει. Ήδη, η αντίσταση του ελληνικού λαού που επέβαλε το δημοψήφισμα για το ιμπεριαλιστικό τελεσίγραφο έχει παράγει ένα τσουνάμι σε παγκόσμιο επίπεδο σε όλα τα χρηματοπιστωτικά κέντρα και τον πανικό μεταξύ των ίδιων των ιμπεριαλιστών που προσπαθούν τώρα να προωθήσουν ένα είδος μεταμοντέρνου πραξικοπήματος για να δημιουργήσουν την κυβέρνησή τους των δουλικών ανδρεικέλων στην Αθήνα. Η Μέρκελ, ο Γιούνκερ, ο Ολάντ, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Σούλτζ, οι ηγέτες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας παρεμβαίνουν καθημερινά, απαιτώντας ωμά νίκη στο «ΝΑΙ» και «αλλαγή καθεστώτος».

Πρόκειται για ταξικό πόλεμο. Παρά τις δυσκολίες, τη σύγχυση, τον πανικό που παρήχθη από το ελληνικό «corralito» που επέβαλε η ΕΚΤ, αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις, με αφοσίωση και εμπιστοσύνη στην τελική νίκη της εργατικής τάξης, εντός της αναπτυσσόμενης αντιπαράθεσης μεταξύ της κοινωνικής επανάστασης και της αντεπανάστασης.

Μέρα 2^η

Τρίτη, 30 Ιουνίου 2015

Η μάχη για το ελληνικό Δημοψήφισμα, για ένα «ΝΑΙ» ή ένα «ΟΧΙ» στις 5 Ιουλίου στα νέα βάρβαρα μέτρα «λιτότητας» που απαιτήθηκε από το φτωχό ελληνικό λαό από το πρόσφατο τελεσίγραφο των ΔΝΤ / ΕΕ / ΕΚΤ ως ο μόνος τρόπος για την «αποφυγή» κατάρρευσης και Grexit, κλιμακώνεται καθημερινά.

Οι ταξικές γραμμές της αντιπαράθεσης έγιναν πολύ σαφείς. Όλοι οι ηγέτες του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού – ο Ομπάμα, η Μέρκελ, ο Ολάντι, ο Ρένζι, ο Ραχόι, ο Κάμερον κλπ, όλα τα θεσμικά όργανα του χρηματιστικού κεφαλαίου και τα σε παγκόσμιο επίπεδο μέσα μαζικής ενημέρωσής τους, εντείνουν τις απειλές και τον εκφοβισμό τους, ενώ προσπαθούν ανεπιτυχώς να «ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι για την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία». Ο Ομπάμα, στην τελευταία δήλωσή του, υποστήριξε ότι ένα Grexit δεν θα επηρεάσει την οικονομία των ΗΠΑ, αν και οι περισσότεροι αστοί αναλυτές, συμπεριλαμβανομένου και του δικού του υπουργού Οικονομικών έχουν την αντίθετη άποψη. Ο Τζακ Λιου, ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, έχει προειδοποιήσει την ΕΕ σε αρκετές περιπτώσεις ότι ένα Grexit αντιπροσωπεύει «έναν παγκόσμιο συστημικό κίνδυνο».

Στην Ελλάδα, όλα τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, οι τοπικοί ηγέτες της κυβέρνησης της Δεξιάς και του «ακραίου κέντρου» Ποτάμι, οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες των μεγάλων εταιρειών, και σχεδόν όλα τα ΜΜΕ είναι ενωμένα, όχι μόνο στην τρομοκράτηση του πληθυσμού, εκβιάζοντας τον να ψηφίσει «ΝΑΙ», αλλά και κινητοποιώντας την αντεπαναστατική «κοινωνία των πολιτών» του μικροαστικού φιλο-ΕΕ κινήματος «Μένουμε Ευρώπη» έχοντας ως πρότυπο, όπως οι ίδιοι λένε, το «Euro Μαϊντάν» στην Ουκρανία. 

Σήμερα, αυτές οι αντιδραστικές δυνάμεις της άρχουσας τάξης οργάνωσαν το συλλαλητήριό τους για τη στήριξη του Ναι, στην πλατεία Συντάγματος. Οι μεγάλες επιχειρήσεις, ακόμη και παρακρατώντας μισθούς από τους εργαζομένους τους, κατηγορώντας την «κομμουνιστική κυβέρνηση που έχει κλείσει τις τράπεζες», εκβιάζουν τους υπαλλήλους τους ώστε να συμμετάσχουν στο σημερινό συλλαλητήριο, καθιστώντας σαφές ότι σε διαφορετική περίπτωση, οι θέσεις εργασίας τους ήταν σε κίνδυνο.

Το αντιδραστικό φιλο-ΝΑΙ συλλαλητήριο ήταν το μαζικό, αλλά προφανώς είχε λιγότερα άτομα από τη χθεσινή φιλο-ΟΧΙ λαϊκή κινητοποίηση. Επιπλέον, όπως είπε ένας πολύ γνωστός άθεος, «ακόμα και ο Θεός είναι εναντίον των δεξιών» επειδή κατά τη διάρκεια του συλλαλητήριο τους, άρχισε να πέφτει μια καταρρακτώδη καλοκαιρινή βροχή, διασπείροντας τους συγκεντρωμένους μικροαστούς «πολεμιστές»!..

Εν τω μεταξύ, πίσω από τα παρασκήνια, πυρετώδεις μυστικές διαπραγματεύσεις άρχισαν και πάλι μεταξύ της ΕΕ και της κυβέρνησης Τσίπρα για να βρεθεί μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής.  Η χθεσινή κινητοποίηση των λαϊκών μαζών ενάντια στην τρόικα -αναβιώνοντας μνήμες του 2011 και του 2012- φόβισε τόσο τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, αλλά και την κυβέρνηση, η οποία δεν σταματά να επαναλαμβάνει ότι «μια νίκη του ΟΧΙ δεν σημαίνει ρήξη, αλλά ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων με την ΕΕ»!! Σε κάθε περίπτωση, το δημοψήφισμα ήταν μια σαφής έκφραση των πιέσεων των ίδιων των μαζών ενάντια στην συνθηκολόγηση της κυβέρνησης.

Μια προηγούμενη πρόταση του Γιούνκερ αναστήθηκε και τώρα υποβάλλεται από την ελληνική κυβέρνηση, ζητώντας ένα νέο δάνειο 2 χρόνων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), με ευνοϊκότερους όρους λιτότητας για να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις στην Ευρώπη και διεθνώς.

Το προηγούμενο «πρόγραμμα διάσωσης» με την τρόικα έχει λήξει σήμερα, 30 Ιουνίου, και επισήμως η Ελλάδα είναι χωρίς καμία «ζώνη ασφαλείας». Δεν υπήρξε καμία καταβολή των  1.500.000.000€  για το χρέος προς το ΔΝΤ – πρώτη φορά για μια ευρωπαϊκή χώρα. Η μεγαλύτερη πρόκληση για τα θεσμικά όργανα θα είναι μια πιθανή μη καταβολή των 3.500.000.000 €  της οφειλόμενης δόσης προς την ΕΚΤ στις 20 Ιουλίου.

Το EEK συνεχίζει την εκστρατεία του για το “ΟΧΙ” σε όλη τη χώρα. Πραγματοποιήσαμε διαδήλωση στο Βόλο με το σύνθημα «Δεν θα πληρώσουμε εμείς για την κρίση των καπιταλιστών». Αύριο, έχουμε το κεντρικό συλλαλητήριο στην Αθήνα- ας ελπίσουμε χωρίς βροχή!

Μέρα 3^η

Τετάρτη, 1^η Ιουλίου 2015

Η ένταση και η πίεση αυξάνονται καθημερινά. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσπάθησε -ανεπιτυχώς- να αποτρέψει το επερχόμενο Δημοψήφισμα για το τελεσίγραφο της ΕΕ στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι ήταν... «παράνομο». Αλλά πίεση για την ακύρωση του δημοψηφίσματος, επίσης, ήρθε από εντός της χώρας, όχι μόνο από τη Δεξιά πτέρυγα και τα άλλα μικρότερα κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης, αλλά και από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, από γνωστά στελέχη του κόμματος, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκλεγμένων στη λίστα του ΣΥΡΙΖΑ (ο «Πράσινος»  Κ. Χρυσόγονος και ο δημοσιογράφος Στ. Κούλογλου) και αριστεροί διανοούμενοι, όπως ο «Τριτοκοσμικός» Κώστας Βεργόπουλος, γνωστός στη Γαλλία και τη Λατινική Αμερική.

Η εκστρατεία εκφοβισμού για τη νίκη του «ΝΑΙ» από την αστική τάξη, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τους αστούς πολιτικούς και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, εντείνεται. Η σχεδόν ανύπαρκτη ΓΣΕΕ (Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας, μια συνδικαλιστική οργάνωση που είχε εξαφανιστεί από το προσκήνιο για πολλούς μήνες, ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015) ξαφνικά επανεμφανίζεται ως μέρος της εκστρατείας του «ΝΑΙ». Η σύγχυση και η δυσαρέσκειά εξαπλώνεται από το κλείσιμο των τραπεζών και την αγωνία των συνταξιούχων να πάρουν τη μικρή σύνταξη τους. 

Ο Τσίπρας έκανε ένα τελευταίας στιγμής απελπισμένο άνοιγμα προς τους ηγέτες της τρόικας, Ντράγκι, Γιούνκερ και Λαγκάρντ. Τους έστειλε μια επιστολή αποδοχής πολλών από τα αιτήματά τους στο τελευταίο τελεσίγραφο και ότι έχουν τεθεί στη γλώσσα του δημοψηφίσματος. Αλλά η όλη «συζήτηση» σχετικά με την πρόταση της συνθηκολόγησης αναβάλλεται για μετά στο δημοψήφισμα. Γίνεται φανερό ότι ο στόχος της τρόικας δεν είναι μόνο η νίκη του «ΝΑΙ», αλλά και η συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και η ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα, για να αντικατασταθεί με «μια νέα κυβέρνηση με την απαραίτητη αξιοπιστία να συζητήσει με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα», όπως έχουν πει ο Σόιμπλε και ο Γιούνκερ. Η έκτακτη συνεδρίαση του Eurogroup των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ έκλεισε επίσης με την ίδια αναβολή οποιασδήποτε συζήτησης μέχρι την επαύριον του δημοψηφίσματος.

«Εκβιάζουν τον ελληνικό λαό, είτε να αποδεχθεί και να πει ΝΑΙ σε μια ατέλειωτη φρίκη λιτότητας ή, στην περίπτωση του Όχι να καταδικαστεί σε ένα φρικτό τέλος κοινωνικού οικονομικού χάους»  δήλωσε ο Σάββας Μιχαήλ-Μάτσας, γραμματέας του EEK, στην ομιλία του κατά την επιτυχή δημόσια συγκέντρωση του τροτσκιστικού Κόμματος μπροστά από το παλιό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας. «Το καθήκον μας» είπε, «είναι να νικήσουμε και την ατέλειωτη φρίκη λιτότητας, καθώς και το φρικτό χάος, θέτοντας τέλος στη φρίκη του χρεοκοπημένου καπιταλισμού και να ανοίξουμε μια σοσιαλιστική διέξοδο από αυτή την κόλαση.»

Μπροστά σε ένα ακροατήριο που χειροκροτούσε, το οποίο περιελάμβανε, επίσης, πολλούς απλούς εργάτες, υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε: «Πρέπει να απορρίψουμε τον ιμπεριαλιστικό τελεσίγραφο με ένα θριαμβευτικό «ΟΧΙ» την επόμενη Κυριακή ως την αρχή, όχι νέων απελπιστικών διαπραγματεύσεων, αλλά για μια ασυμβίβαστη πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών για διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο, καταλαμβάνοντας την εξουσία και την ξεκινώντας τη σοσιαλιστική επανάσταση στην Ευρώπη. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαμε να γιορτάσουμε το 2017, σε δύο χρόνια, την εκατονταετηρίδα και την επιστροφή της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917».

Το πανό του EEK στο συλλαλητήριο: «Κάτω ο ιμπεριαλισμός!», «Για μια Κόκκινη Σοσιαλιστική Ευρώπη!»

 Μέρα 4^η

Πέμπτη, 2 Ιουλίου 2015

Η συσσώρευση της έντασης επιταχύνεται όσο φτάνει η μέρα του δημοψηφίσματος. Η εντατική καλλιέργεια μαζικού φόβου από σχεδόν όλα τα αστικά ΜΜΕ για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη για μια νίκη του «ΝΑΙ» στο τελεσίγραφο της τρόικας στις 5 Ιουλίου, συντονίστηκε με τις ασταμάτητες προκλητικές δηλώσεις από τους επικεφαλείς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της ΕΚΤ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με την καγκελάριο Μέρκελ και τον υπουργό Οικονομικών της Σόιμπλε, τον Γάλλο Πρόεδρο Ολάντ, και τον υπουργό του, να καλούν για ένα «ΝΑΙ» στις εντολές τους και, πλέον ανοιχτά για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα και την αντικατάστασή της από μια νέα κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» ή μια κυβέρνηση διορισμένων τεχνοκρατών. Ο δημοκρατικός Ευρωπαϊκός Ιμπεριαλισμός, απαιτεί ανοιχτά το στραγγαλισμό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, στο όνομα της οποίας κυβερνά.

Ο ρόλος των mainstream διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης, επίσης δεν πρέπει να υποτιμάται. Το «σοβαρό» πρακτορείο ειδήσεων Reuters δημοσίευσε μια φωτογραφία από το υπέροχο φιλο-ΟΧΙ δημοφιλές συλλαλητήριο της 29^ης Ιουνίου στην πλατεία Συντάγματος ως εικόνα του ... φιλο-Ναι αντιδραστικού συλλαλητηρίου της επόμενης ημέρας, της 30 Ιουνίου, το οποίο ήταν σημαντικά μικρότερο!!

Εκδηλώσεις φόβου αλλά και αμφισβήτησης παρατηρούνται καθημερινά στους δρόμους των πόλεων σε όλη τη χώρα. Εμφύλιες συρράξεις αναδύονται. Ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα: μια ομάδα συντρόφων του ΕΕΚ έκαναν καμπάνια για το «ΟΧΙ» και για το επαναστατικό πρόγραμμα μας στους δρόμους της εργατικής γειτονίας των Πετραλώνων (όχι μακριά από την Ακρόπολη των Αθηνών) όταν δέχτηκαν βίαιη επίθεση από φιλο-Ναι «πολίτες» και τελικά συνελήφθησαν από την αστυνομία, να αφεθούν ελεύθεροι αργότερα.

Σήμερα, έλαβε χώρα ένα αρκετά μαζικό κεντρικό συλλαλητήριο του σταλινικού Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδα (ΚΚΕ) στο Σύνταγμα. Στην ομιλία του, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, υποστήριξε την άκυρη ψήφο στο δημοψήφισμα. Συγκεκριμένα, υποστήριξε τη χρήση ενός ειδικού φυλλαδίου τυπωμένου και διανεμημένου από το ΚΚΕ για να χρησιμεύσει ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Το φυλλάδιο λέει «Όχι, τόσο στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στα μνημόνια της ΕΕ»... Δεν πρόκειται απλώς για σεχταρισμό: είναι αντιδραστική πολιτική τύφλωση σε μια εξαιρετικά κρίσιμη και δραματική στιγμή της ιστορίας της εργατικής τάξης. Φανερώνει την αποξένωση από την πραγματικότητα μιας αρτηριοσκληρωτικής γραφειοκρατία, η οποία θέτει την αυτοσυντήρηση της πάνω από τα ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων και βρίσκεται στην υπηρεσία του καπιταλιστικού συστήματος σε κρίση.  Σε συνθήκες όπου, οι ενορχηστρωτές της υστερικής φιλο-ΕΕ εκστρατείας αναβιώνουν όλα τα παλιά αντικομουνιστικά συνθήματα και την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα της περιόδου του ελληνικού εμφυλίου πολέμου της δεκαετίας του 1940, οι γραφειοκράτες επικεφαλείς του ΚΚΕ δυσφημούν τον κομμουνισμό.

Σήμερα, επίσης, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο συνασπισμός των περίπου 20 κεντριστικών οργανώσεων, μαζί με ένα μικρό μέτωπο από εθνικιστές που ονομάζεται ΜΑΡΣ, είχαν το δικό τους κεντρικό συλλαλητήριο μπροστά από το παλιό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (στο ίδιο μέρος όπου το ΕΕΚ πραγματοποίησε το δικό του ανεξάρτητο συλλαλητήριο χθες). Ζητούν να ψηφιστεί το ΌΧΙ την επόμενη Κυριακή, επικρίνοντας, την ίδια στιγμή, τον ΣΥΡΙΖΑ με μια ρητορική σαν του ΚΚΕ, απαιτώντας μια ρήξη με την ΕΕ και το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή, χωρίς ρήξη με τον καπιταλισμό.

Αύριο, Παρασκευή 3 Ιουλίου, είναι η τελευταία ημέρα της δημόσιας πολιτικής εκστρατείας πριν από το δημοψήφισμα. Στην Αθήνα θα υπάρχουν δύο κεντρικές συγκεντρώσεις των αντίθετων στρατοπέδων, του ΝΑΙ και του ΟΧΙ. Οι δεξιοί αντιδραστικοί του «κίνημα της κοινωνίας των πολιτών» (;)«Μένουμε Ευρώπη», το αυτοαποκαλούμενο Ελληνικό «Euro Μαϊντάν» θα συγκεντρωθεί στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο της Αθήνας.

Το λαϊκό συλλαλητήριο για το ΟΧΙ που κάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πραγματοποιηθεί και πάλι στην Πλατεία Συντάγματος. Το EEK θα συμμετάσχει στη διαδήλωση με το δικό του πανό. Αντίθετα, το ΚΚΕ, καθώς και οι μαοϊκοί (οι οποίοι απαιτούν την αποχή στο δημοψήφισμα) θα το μποϊκοτάρουν. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι διαιρεμένη για το θέμα, με ένα μέρος της να συμμετέχει και το άλλο να το μποϋκοτάρει.

Οι τηλεοπτικοί σταθμοί, δημόσιοι και ιδιωτικοί, προσφέρουν ατελείωτες ώρες στους υπέρμαχους του ΝΑΙ και πολύ λιγότερες στο ΣΥΡΙΖΑ ως υποστηρικτή του ΟΧΙ. Για το EEK, το υπουργείο επιτρέπει μόνο 10 λεπτά στην Ελληνική Τηλεόραση αύριο...

Μέρα 5^η

Παρασκευή, 3 Ιουλίου 2015

Το μεγαλύτερο μαζικό συλλαλητήριο που γνώρισε η Αθήνα από την πτώση της δικτατορίας το 1974, πραγματοποιήθηκε σήμερα, την τελευταία ημέρα της πολιτικής εκστρατείας για το δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου, για την υπεράσπιση του ΟΧΙ στο τελεσίγραφο της τρόικας. Είναι συγκρίσιμο, αν όχι μεγαλύτερο, από την μαζική συγκέντρωση στις 12 Φλεβάρη 2012. Το εν λόγω συλλαλητήριο καλέστηκε εναντία στο PSI, στην αποκαλούμενη «συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα» - το «κούρεμα» του εξωτερικού χρέους, ιδιαίτερα σε ιδιώτες δανειστές, σε συνδυασμό με τα νέα δρακόντεια μέτρα λιτότητας - που έπαιρνε η εξωκοινοβουλευτική κυβέρνηση Παπαδήμου που είχε επιβληθεί αυθαίρετα στην Ελλάδα από την ΕΕ τον Νοέμβριο του 2011.

Το 2012, περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος και σε όλους τους δρόμους που οδηγούν σε αυτήν, αλλά διασκορπίστηκαν νωρίς, περίπου στις 18:00, με μια πρωτοφανή και βάναυση επίθεση του κατασταλτικού μηχανισμού των ΜΑΤ, χρησιμοποιώντας μια γιγαντιαία ποσότητα χημικών.  Αυτή τη φορά, νέες μάζες ανθρώπων, η μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας, συνέχισαν να έρχονται σχεδόν μέχρι τα μεσάνυχτα. Για να πάς από την έξοδο του μετρό του Συντάγματος μέχρι το σημείο στην πλατεία όπου ήταν συγκεντρωμένο το μπλοκ του ΕΕΚ, σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από εκατό μέτρα, χρειάστηκε να περάσει περίπου μία ώρα.  Ταυτόχρονα, η συγκέντρωση των αντιδραστικών δυνάμεων του ελληνικού «Euro Μαϊντάν» των φιλο-ΕΕ στο Καλλιμάρμαρο  Στάδιο ήταν τουλάχιστον 15 φορές μικρότερη, γεγονός που ακόμη και ο γερμανικός κρατικός Ραδιοφωνικός Σταθμός της Deutsche Welle αναγκάστηκε να παραδεχθεί. Ήταν ένα τεράστιο χτύπημα στο μεγάλο αντεπαναστατικό «ενιαίο μέτωπο» που κατασκευάστηκε από την ιμπεριαλιστική τρόικα, τα διεθνή μέινστριμ μέσα μαζικής ενημέρωσης, και σχεδόν όλες τις αστικές δυνάμεις στον ίδια την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και όλων των αποτυχημένων πρωθυπουργών τα τελευταία 20 χρόνια (Κώστας Μητσοτάκης, Κώστας Σημίτης, Κώστας Καραμανλής, Γιώργος Παπανδρέου, Παπαδήμος). Γιγαντιαίοι πόροι χρησιμοποιήθηκαν σε μια εκστρατεία προπαγάνδας για μια νίκη του ΝΑΙ και την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης, για να αντικατασταθεί από μια δουλική κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» των ανδρεικέλων.

Διάφοροι λόγοι με απέτρεψαν από το να πάω στην Πάτρα σήμερα σε άλλη συγκέντρωση του EEK για την υπεράσπιση του ΟΧΙ (με αντικατέστησε άλλος σύντροφος ως ομιλητής).  Έτσι, θα μπορούσαν να συμμετάσχω προσωπικά σε μια ιστορική εμπειρία, μοναδική στις δεκαετίες της προσωπικής μου εμπλοκής στο εργατικό κίνημα και την Αριστερά, συμπεριλαμβανομένων και των 45 χρόνων μου στο EEK.

Δεν είναι μόνο το εντυπωσιακό μέγεθος της συγκέντρωσης, αλλά πάνω απ' όλα η πολιτική ποιότητά της, που δείχνουν τη σημασία της στη μάχη για το δημοψήφισμα, καθώς και για τις συνέπειές του, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.

Μέχρι χθες το βράδυ, όλοι πίστευαν ότι η άνευ προηγουμένου διεθνή και εθνική εκστρατεία εκφοβισμού και παραπληροφόρησης είχε τελικά πετύχει τον στόχο της:  πλειοψηφία για το ΝΑΙ, τουλάχιστον σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.  Ακόμη και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και στους δεξιούς Ανεξάρτητους Έλληνες, υπήρχαν κινήσεις αποστασίας για να επιβάλουν την ακύρωση του δημοψηφίσματος, όπως απαίτησαν όλοι οι ηγέτες του παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου.  Γιατί φοβούνται τόσο μια εκλογική διαδικασία που λαμβάνει χώρα αρκετά συχνά σε μια ετοιμοθάνατη ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική δημοκρατία;

Δεν φοβούνται την πάντα αμφιταλαντευόμενη και αποδυναμωμένη κυβέρνηση Τσίπρα, ο οποίος, μέχρι την τελευταία στιγμή, ικετεύει για μια συμφωνία με όρους λιτότητας. Αυτό που τα ιμπεριαλιστικά όργανα και οι άρχουσες τάξεις στην Ευρώπη και στην Ελλάδα φοβούνται, είναι ότι αυτό το συγκεκριμένο δημοψήφισμα, σε ανοιχτή αμφισβήτηση της τρόικας, θα μπορούσε να ξεκινήσει μια ανανεωμένη έκρηξη των ελληνικών λαϊκών μαζών στην αρένα της ιστορίας. Ούτως ή άλλως, μόλις μία εβδομάδα πριν, ο Τσίπρας είχε δηλώσει ότι ήταν αντίθετος με δημοψήφισμα ή πρόωρες εκλογές. Το δημοψήφισμα δεν ήταν πρωτίστως ένας ελιγμός από τα πάνω, αλλά αποτέλεσμα της πίεσης από τα κάτω˙ επιβλήθηκε, όχι από τη λεγόμενη αριστερή πτέρυγα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από τη λαϊκή δυσαρέσκεια και το θυμό απέναντι στις συνεχείς παραχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης και την αυξανόμενη αλαζονεία του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ.

Η ελληνική κυβέρνηση, βέβαια, λέει ότι θα χρησιμοποιήσει μια νίκη του ΟΧΙ για νέες διαπραγματεύσεις που έχουν ήδη απορριφθεί από την τρόικα.  Ο απρόβλεπτος παράγοντας ήταν και πάλι οι αγωνιζόμενες μάζες ως πρωταγωνιστές της ιστορικής αλλαγής.

Από την εποχή του Βαρούχ Σπινόζα, γνωρίζουμε ότι ο φόβος είναι απαραίτητη ουσιαστική μέθοδος ταξικής κυριαρχίας. Αλλά αυτή η μέθοδος έχει τα όριά της, όπως ανακάλυψαν πολλοί δικτάτορες, πάνω απ’ όλα, ο Τσάρος Ρομανώφ. Το πρώτο και το πιο ισχυρό όπλο για εκφοβισμό ήταν το κλείσιμο των τραπεζών μετά την ωμή απόφαση του ΕΚΤ να μειώσει τη γραμμή ζωής στις ελληνικές τράπεζες (τον ELA), μια απόφαση που ήταν άμεσα υπεύθυνη για τις μεγάλες ουρές των συνταξιούχων μπροστά από τα ΑΤΜ.

Υπάρχουν ακόμα μερικά μικροαστικά στρώματα που φοβούνται να χάσουν το λίγο που τους απομένει και έχουν μια προληπτική πίστη στους εκπεσόντες θεούς της ΕΕ και του ευρώ. Τους έχοει καταχραστεί η άρχουσα τάξη, η οποία έχει αναβιώσει όλο τον παλιό αντικομουνισμό και τα φαντάσματα του εμφυλίου πολέμου, ενώ προετοιμάζεται για ένα νέο εμφύλιο πόλεμο. Κατηγορούν τους «κομμουνιστές» στην κυβέρνηση, ακόμη και προσποιούνται ότι προσπαθούν να αποφύγουν ένα νέο εμφύλιο πόλεμο και να διασφαλίσουν την κοινωνική ειρήνη και την «εθνική ενότητα» ανάμεσα στους σφαγείς και στα θύματά τους.

Αλλά υπάρχει ένα τεράστιο μέρος του εξαθλιωμένου ελληνικού λαού που δεν έχει τίποτα να χάσει πια.  Όχι τυχαία, χθες, οι σύντροφοί μας του EEK στη Λάρισα, οργάνωσαν μια ισχυρή διαδήλωση 5 χιλιάδων στους δρόμους. Δουλεύοντας μαζί με άλλους από το Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης (μια οργάνωση που ξεκίνησε από τους εργάτες του εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ και της ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού σταθμού της ΕΡΤ3, και οι δυο κατειλημμένοι για 2 χρόνια και διοικούμενοι κάτω από εργατικό έλεγχο) βάδισαν με το πανό του EEK μπροστά, καλώντας για «όλη την παραγωγή και όλη η εξουσία στους εργάτες» και, επίσης, προβάλλοντας το περίφημο απόφθεγμα του Βάλτερ Μπέγνιαμιν «η ελπίδα δόθηκε σε μας, για όλους εκείνους που έχασαν την ελπίδα».

Ο φόβος που καλλιεργείται από τους ηγεμόνες μπορεί μερικές φορές να μετατραπεί και να λειτουργήσει ως μπούμερανγκ εναντίον τους. Μετά από πέντε χρόνια καθόδου στην κόλαση, τα πιο καταπιεσμένα και πιο μαχητικά στρώματα των εργαζομένων, τόσο των μισθωτών όσο και των ανέργων, και πάνω απ’ όλα η νέα γενιά, εισέρχεται σε μια πορεία νέων εξεγέρσεων, τη μετάβαση προς μία κοινωνική επανάσταση.

Η μεγάλη πλειοψηφία παρευρέθηκε στο σημερινή τεράστιο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα ήταν νεολαία, κυρίως χωρίς δουλειά και χωρίς ελπίδα να βρει μια. Σημάδι για ένα επαναστατικό μέλλον που πάντα φτάνει απροσδόκητα.

La lotta continua!

Η τελευταία ημέρα

Κυριακή, 5 Ιουλίου 2015: Ο Θρίαμβος

Είναι μια μεγάλη στιγμή για τον ελληνικό λαό, για όλους τους καταπιεσμένους σε όλη την Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο. Το OXI, ένα προκλητικό, υπερήφανο, μαζικό λαϊκό ΟΧΙ θριάμβευσε κατά του αλαζονικού τελεσιγράφου που τέθηκε από τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς του ΔΝΤ και της ΕΕ για μια μόνιμη βάρβαρη λιτότητα.

Περίπου το 62 τοις εκατό των ψηφοφόρων, στήριξαν το ΟΧΙ. Μόνο περίπου το 38 τοις εκατό ψήφισε «ΝΑΙ».  Στις εργατικές περιοχές, η ψήφος αυξήθηκε στο απίστευτο 70-80 τοις εκατό! Ο κακόφημος αρχηγό της επίσημης δεξιάς αντιπολίτευσης της Νέας Δημοκρατίας, ο Σαμαράς, παραιτήθηκε.  

Βιώσαμε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία εκφοβισμού του ελληνικού λαού, ενορχηστρωμένη διεθνώς από τα κέντρα του παγκόσμιου κεφαλαίου. Το κλείσιμο των τραπεζών που επιβλήθηκε με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, για να μειώσει τη ρευστότητα την εβδομάδα μέχρι το δημοψήφισμα, παρήγαγε τεράστιες πιέσεις και φόβο. Ο ιμπεριαλιστικός εκβιασμός υποστηρίχθηκε πλήρως από όλα τα ελληνικά κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης, όλα τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, το ΣΕΒ (Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων), τους τραπεζίτες, τους γραφειοκράτες των συνδικάτων της ΓΣΕΕ (Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας) και της ΑΔΕΔΥ (Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων), από αντιδραστικούς επισκόπους της Εκκλησίας και από ένα αντιδραστικό φιλο-ΕΕ «κίνημα της κοινωνίας των πολιτών»  που διοργανώθηκε από τα πάνω με τη μορφή του Euro Μαϊντάν του Κίεβου. Όλοι οι εχθροί της εργατικής τάξης και του φτωχού λαού, ένωσαν τις δυνάμεις τους προκειμένου να εξασφαλίσουν τη νίκη του ΝΑΙ.

Μεταξύ της Αριστεράς, το σταλινικό Κομμουνιστικό Κόμμα μποϊκόταρε το δημοψήφισμα, καλώντας για άκυρο ή αποχή.

Αυτή η ανίερη συμμαχία απέτυχε παταγωδώς να επιτύχει τους αντιδραστικούς στόχους της. Υποτίμησαν τη δύναμη, το θυμό, την αντοχή, τη μαχητική ικανότητα των θυμάτων τους: των εργαζομένων, των εκατομμυρίων ανέργων και εξαθλιωμένων ανθρώπων, πρώτα απ’ όλα της νεότερης γενιάς χωρίς δουλειά και χωρίς μέλλον.

Η πολιτική καμπή που θα απεδείκνυε αυτό που έβραζε κάτω από την επιφάνεια, έλαβε χώρα την τελευταία ημέρα της εκστρατείας για το δημοψήφισμα, με την εξαιρετική λαϊκή κινητοποίηση στο Σύνταγμα, την περασμένη Παρασκευή, 3 του Ιουλίου.  Η πραγματική κοινωνική δύναμη της ιστορικής αλλαγής ήρθε στην αρένα της ταξικής πάλης, ως ο πραγματικός πρωταγωνιστής. Μια νέα φάση επαναστατικής ριζοσπαστικοποίησης άρχισε και μαζί της μια νέα μετάβαση προς μια αποφασιστική αντιπαράθεση.

Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και τώρα προσωρινός Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, απείλησε σε ανοιχτά ταξικούς όρους το νικηφόρο λαό, στο πρώτο σχόλιό του σχετικά με τα αποτελέσματα: «Η αστική τάξη που υποστήριξε το ΝΑΙ, θα δώσει τη δική της απάντηση, εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία με την ΕΕ».

Ο κίνδυνος δεν προέρχεται τόσο από το στρατόπεδο της ηττημένης Δεξιάς, αλλά μάλλον από τους ηγέτες της νικηφόρας Αριστεράς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις για «εθνική ενότητα» και για καμιά ρήξη με την ΕΕ. Ο Τσίπρας ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκαλέσει συνάντηση όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων για να διαμορφώσουν μια κοινή στάση στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις για μια «λογική λύση» με την ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί ταξική ειρήνη και ταξική συνεργασία σε συνθήκες ανοικτού ταξικού πολέμου.

Όπως λέει επίμονα το ανακοινωθέν του Πολιτικού Γραφείου του EEK για τη νίκη του ΟΧΙ: «Καμία παραχώρηση, καμία νέα υποχώρηση μπροστά στον ταξικό εχθρό, την ιμπεριαλιστική τρόικα και την ελληνική αστική τάξη! Κερδίσαμε μια μάχη, αλλά ο ταξικός πόλεμος συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη, την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη!»

Ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και της κοινωνικής επανάστασης έχει ανοίξει. Σε αυτές τις νέες συνθήκες, το EEK ετοιμάζεται να φιλοξενήσει την 3η Ευρω-Μεσογειακή Διάσκεψη των κοινωνικών κινημάτων και επαναστατικών οργανώσεων της Ευρώπης, των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου στην Αθήνα, στις 18 - 20 Ιουλίου, για να επεξεργαστούμε από κοινού μια ανάλυση της τρέχουσας κατάστασης, μια προοπτική πάλης και ένα κοινό σχέδιο δράσης.