Αν και γενικές απεργίες έχουν ένα επαναλαμβανόμενο χαρακτηριστικό του ελληνικού πολιτικού τοπίου δεδομένου ότι τα μέτρα λιτότητας επιβλήθηκαν για πρώτη φορά πριν από τρία χρόνια, η σημερινή απεργία ήταν η πρώτη τέτοια περίπτωση αφότου η δεξιά κυβέρνηση συνασπισμού υπό τη Νέα Δημοκρατία ανέλαβε τα καθήκοντά της τον περασμένο Ιούνιο. Αυτό που προκάλεσε τις αντιδράσεις της εργατικής συνομοσπονδίας ήταν η οριστικοποίηση των σχεδίων της κυβέρνησης να περικόψει άλλα 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ από δημόσιες υπηρεσίες ζωτικής σημασίας. Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά προτείνει μείωση συντάξεων (και πάλι) και αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 καθώς και την απόλυση δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων. Αυτή είναι το τίμημα που η Ευρωπαϊκή Ένωση απαιτεί ως αντάλλαγμα για την λήψη από την Ελλάδα της επόμενης δόσης του ταμείου διάσωσης των 31 δισεκατομμυρίων ευρώ. Χωρίς τη δόση διάσωσης, η ελληνική κυβέρνηση σύντομα θα ξεμείνει από μετρητά και θα αναγκαστεί να χρεοκοπήσει .
Με μια μαζική διαδήλωση μπροστά από τη Βουλή των Ελλήνων στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, ολοκληρώθηκε η κινητοποίηση. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό του πλήθους ποικίλλουν, αλλά μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι ήταν σημαντικά μεγαλύτερη από την εκτίμηση της αστυνομίας από 45.000. Η Guardian στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτιμά τον αριθμό των διαδηλωτών στις 200 χιλιάδες. Η εκτίμηση της εργατικής συνομοσπονδίας ήταν περίπου 120 χιλιάδες συν 40 χιλιάδες που διαδήλωσαν χωριστά με τους σταλινικούς. Οι μαζικές αναφορές των μέσων ενημέρωσης για την διαδήλωση επικεντρώθηκαν σε λίγα περιστατικά που αφορούν ένα μικρό αριθμό αναρχικών που πετούσε βόμβες μολότοφ σε ΜΑΤ. Αναφορές για δεκάδες συλλήψεις από τον Τύπο.
 |
Μολότοφ που εκρήγνυται στην Πλατεία Συντάγματος. Από το Reuters
|
Αλλά τη μεγαλύτερη σημασία, σχεδόν εντελώς απούσα στα δημοσιεύματα του Τύπου, είχε η παρουσία πολιτών και εργαζομένων κάθε κατηγορίας, παράλληλα με τις αριστερές ομάδες. Το σταλινικό Κομμουνιστικό Κόμμα κατέβηκε εντελώς ξεχωριστό από το κύριο σώμα των διαδηλωτών. (Αυτός ο διαχωρισμός των διαδηλωτών σε διαφορετικές ομάδες έκαναν πιο δύσκολο να εκτιμηθεί το συνολικό αριθμό των συμμετεχόντων.) Υποστηρικτές του ΚΚΕ είχαν συγκεντρωθεί στη πλατεία Ομονοίας και στη συνέχεια βάδισαν γρήγορα από εκεί στην πλατεία Συντάγματος και διαλύθηκαν νωρίς. Οι ομάδες που σχετίζονται με την «άκρα αριστερά» και οι αναρχικοί ξεκίνησαν μαζί από το Πολυτεχνείο. Παρά το γεγονός ότι η πορεία από το Πολυτεχνείο προς την πλατεία Συντάγματος είναι μικρότερη των τριών χιλιομέτρων, χρειάστηκαν πάνω από δύο ώρες για να την διασχίσουν οι διαδηλωτές λόγω του συνωστισμού στους δρόμους. Βαριά εξοπλισμένες δυνάμεις των ΜΑΤ με ασπίδες, κράνη και μάσκες αερίου έκαναν αισθητή την παρουσία τους σε όλους τους δρόμους κατά μήκος της διαδρομής της πορείας.
 |
Πανό μίας από τις συμμετέχουσες ομάδες
|
 |
Βαδίζοντας στην πορεία
|
 |
Μερικοί από το πλήθος κατά μήκος της πορείας
|
 | |
|
 |
Εικ. από το τέλος της πορείας
|
 | |
|
 | |
|
 | |
|
 | |
|
 |
Διάφορες ομάδες παρατάξεις πίσω από τα πανό τους
|
Οι διαδηλωτές είχαν υψηλό ηθικό και έδωσαν φωνή στην οργή και την απογοήτευση που έχει καταλάβει την Ελλάδα. Μια πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι περισσότερο από το 90% των Ελλήνων πίστευαν οι προγραμματισμένες περικοπές είναι άδικες και μια ακόμη επιβάρυνση για τους φτωχούς. Μεταξύ των συνθημάτων που ακούστηκαν στην πορεία ήταν
"Δεν θα υποταχθούμε στην τρόικα!" "Έξω η ΕΕ και το ΔΝΤ!" «Λαέ πολέμα, σου πίνουνε το αίμα"
Ένα από τα αιτήματα-συνθήματα που τέθηκαν ήταν ότι η συνδικαλιστική συνομοσπονδία πρέπει να αλλάξει την πολιτική της μίας ημέρας γενική απεργία σε μια "γενική απεργία διαρκείας», μετατρέποντας την από μια ανώδυνη διαμαρτυρία σε ένα ισχυρό όπλο της εργατικής τάξης με στόχο την επίτευξη μιας κυβέρνησης των εργαζομένων.
Το παραπάνω βίντεο δείχνει την πορεία μπροστά από το κτίριο του Κοινοβουλίου στην πλατεία Συντάγματος. Μετά από λίγο μπορείτε να ακούσετε τις εκρήξεις των δακρυγόνων και στο βάθος μπορείτε να δείτε καπνό που υψώνεται από την άλλη πλευρά της πλατείας. Το πλήθος φωνάζει,
«Κάτω η κυβέρνηση της Τρόικας, προς τα εμπρός με τη δύναμη των εργαζομένων!"
Οι μαζικές διαδηλώσεις και η γενική απεργία στην Ελλάδα έρχεται μία ημέρα μετά την τεράστια διαδήλωση στην Ισπανία μπροστά από το κτίριο του Κοινοβουλίου στη Μαδρίτη. Και εκεί επίσης το επίκεντρο της οργής του πλήθους ήταν τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από την κυβέρνηση τους, ως το τίμημα που απαιτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε αντάλλαγμα για τα κεφάλαια διάσωσης. Και η γειτονική χώρα της Πορτογαλίας πρόκειται να συζητήσει μέτρα λιτότητας αργότερα αυτή την εβδομάδα. Είναι σαφές ότι η εργατική τάξη στην Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή ενός πολύ ευρύτερου κοινωνικού και πολιτικού κινήματος που προήλθε από την κρίση του ευρώ η οποία με τη σειρά της είναι ένα σύμπτωμα της κρίσης του διεθνούς καπιταλισμού. Υπάρχειένα άνοιγμα για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες από μια θεμελιώδη αλλαγή στις κοινωνικές σχέσεις, καθώς όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αρχίζουν να βλέπουν ότι υπάρχει μια εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό.
Ωστόσο, παρ’ όλα αυτά δεν θα πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε τα πρακτικά και θεωρητικά προβλήματα που στέκονται στο δρόμο του μαζικού κινήματος για το σοσιαλισμό. Οι ίδιες συνθήκες που δημιουργούν την πιθανότητα μιας στροφής προς τα αριστερά - η κατάρρευση των παραδοσιακών αστικών κομμάτων, [1], η καταστροφή του κοινωνικού συμβολαίου, μέσω του οποίου η σχετική σταθερότητα των σχέσεων μεταξύ των τάξεων διατηρήθηκε, η εξαθλίωση εκείνων που στο παρελθόν ήταν μέρος της μεσαίας τάξης - έχουν επίσης δημιουργήσει γόνιμο έδαφος για την άνοδο του φασιστικού κινήματος. Αυτή είναι η σημασία της ταχείας ανάπτυξης της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής κόμμα. Όχι μόνο μπορεί η Χρυσή Αυγή τώρα καυχώνται ότι είναι το τρίτο πιο δημοφιλές κόμμα στην Ελλάδα, αλλά τώρα έχουν ιδρύσει γραφεία σε γειτονιές που ήταν προηγουμένως σταθερά υπέρ της Αριστεράς. Μια τέτοια γειτονιά στα προάστια της Αθήνας, όπου το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε πάρει κάποτε το 80% των ψήφων τώρα φιλοξενεί ένα τοπικό υποκατάστημα της Χρυσής Αυγής. Και μόλις πρόσφατα ή Χρυσή Αυγή έχει ανοίξει ένα γραφείο στη Νέα Υόρκη, όπου προσπαθεί να στρατολογήσει μεταξύ της ελληνικής διασποράς. Όσο περισσότερο τα κόμματα που προσδιορίζονται Αριστερά δείχνουν ανικανότητα και προσαρμόζονται στα μέτρα λιτότητας της τρόικας, τόσο ενθαρρυνονται οι φασίστες και ανεβαίνει η πιο υποστήριξη που συγκεντρώνουν από τα πιο καθυστερημένα στοιχεία της κοινωνίας.
Η αντίδραση μεγάλου μέρους της Αριστεράς για την αύξηση αυτού του φασιστικού κινήματος ήταν να αντιταχθεί τους φασίστες με εκκλήσεις για ηθική και δικαιοσύνη. Ωστόσο, η ιστορία δείχνει ότι ο φασισμός δεν μπορεί να νικηθεί με φιλειρηνικός διαμαρτυρίες και εκκλήσεις προς τα χρηστά ήθη. Κανείς δεν κατάλαβε αυτό καλύτερα από τον Λέον Τρότσκι, του οποίου κλασικά κείμενα για το φασισμό πρέπει να διαβαστεί. [2] Ο φασισμός είναι μια απόφυση του καπιταλισμού σε κρίση και η μόνη βιώσιμη στρατηγική για να νικήσει το φασισμό είναι ο αγώνας για την υπέρβαση του καπιταλισμού. Αυτό είναι το καθήκον μπροστά από την ελληνική εργατική τάξη.
Alex Steiner
[1] http://forum.permanent-revolution.org/2012/10/blog-post.html
[2] http://www.marxists.org/archive/trotsky/works/1944/1944-fas.htm
No comments:
Post a Comment